Wat is Neuropressuur?
Neuropressuur is samenvoeging van begrippen neurofysiologie en acupressuur.
Neurofysiologie heeft betrekking op de hersenen, het zenuwstelsel en de functies die worden uitgevoerd. Hierna gebruik ik de term hersenfuncties als synoniem hiervoor.
Acupressuur en acupunctuur zijn behandelingsvormen vanuit de Traditionele Chinese Geneeskunde, waarbij er vanuit wordt gegaan dat er meridianen (energiebanen) en punten bestaan waarmee je bepaalde functies kan beïnvloeden.
David Corby is de grondlegger van neuropressuur. Hij werkte aanvankelijk met vormen van kinesiologie (bijv. LEAP), waarbij eveneens acupunctuurpunten worden gebruikt. Het viel hem op dat deze punten werden gebruikt voor (hersen)functies die eigenlijk vroeger niet bekend waren, maar ook dat deze nieuwe interpretaties niet altijd aansloten bij de traditionele opvattingen van de Chinese geneeskunde.
Corby is in de klassieke Chinese werken gaan zoeken naar specifieke acupunctuurpunten die beter aansloten bij deze functies.
Zijn bevindingen zijn intensief uitgetest in zijn kliniek in Australië en hij heeft de belangrijkste punten gebundeld tot deze praktische toepassing. Oorspronkelijk noemde hij deze methode Brainfunctions (hersenfuncties), maar veranderde dit later in neuropressuur.
Hersenfuncties
Zoals al eerder vermeld wordt met hersenfuncties het neurofysiologisch systeem en de werking ervan bedoeld.
De hersenen als regelcentrum van de mens is eigenlijk nog steeds een raadsel. Ik hoorde eens een uitspraak, dat we net zoveel van de hersenen weten als van het heelal. Niet veel dus.
De gigantische hoeveelheid informatie die er in en uit de hersenen gaat, de verwerkingssnelheid en de complexiteit van de verbindingen maken dat het momenteel onmogelijk is om de werking van de hersenen te vatten in een menselijk denkmodel.
We moeten constateren dat we slechts enkele deelprocessen begrijpen. Hiermee kunnen wel reeds zeer belangrijke resultaten worden behaald, maar het is slechts een zeer beperkte weergave van de werkelijkheid.
We accepteren o.a. de rol die het overlevingsmechanisme (‘vecht of vlucht-systeem’) en de rol die (een te hoge dosis) stress in welke vorm dan ook hierin speelt.
Ieder mens heeft bepaalde kwaliteiten meegekregen in dit leven. Door bepaalde omstandigheden (bijv. stress) kan de persoon in kwestie echter geen vrij gebruik maken van deze kwaliteiten.
Een voorbeeld:
Indien iemand een slecht evenwicht heeft dan moet in eerste instantie gereageerd worden op de evenwichtsverstoringen waardoor er minder ruimte overblijft om vrij te handelen.
Door mensen te observeren kunnen we al een vrij goede indruk krijgen van de kwaliteit van de verwerkingsprocessen in de hersenen.
Acupressuur.
Zoals gesteld is acupressuur een traditioneel systeem, waarbij er energie door banen (meridianen) stroomt. Uitgangspunt is dat deze energie in balans moet zijn bijv. een balans tussen Yin en Yang. Er kunnen specifieke punten op een meridiaan worden gebruikt om energie te activeren als te weinig is of te remmen af als te veel is.
Het lijkt wetenschappelijk bewezen te zijn, dat er door het gebruik van acupunctuurpunten bepaalde effecten optreden zoals aanmaak van endogene opoïden (opiumachtige, pijnstillende stoffen) in de hersenstam, serotonine en dopamine in kleine hersenen, ACTH in hypothalamus etc., waardoor er een pijnstillende, kalmerende en activerende werking ontstaat.
De werking van neuropressuur wordt dan als volgt voorgesteld:
- Er wordt een stresssituatie geactiveerd, dus stresshormonen komen vrij
- Het houden van een acupunctuurpunt zorgt voor rust
- Deze rust wordt voortaan geassocieerd met de stresssituatie
- De persoon kan hierdoor meer handelen i.p.v. reageren
Protocol en volgorde.
Het protocol voor neuropressuur ziet er als volgt uit:
- Bepaalde functie activeren
- Punt(en) vasthouden
- Functie hertesten
- Mogelijk punt(en) langer vasthouden c.q. punten toevoegen
Verder is het van belang dat er een bepaalde volgorde qua behandeling wordt aangehouden. De reden hiervoor is dat hersenintegratie en evenwicht ten grondslag liggen aan de specifieke functies.
De volgorde, die wordt gehanteerd is:
- Hersenintegratie (homolateraal en contralateraal lopen)
- Evenwicht: (statisch en dynamisch evenwicht)
- Specifieke functies (horen, lezen, spreken, concentratie etc.)