De huidige maatschappij wordt steeds competitiever en de toptalenten zullen moeten concurreren en excelleren om daadwerkelijk de top te bereiken.
Om een topprestatie te kunnen leveren moet je zonder meer optimaal gebruik kunnen maken van je kwaliteiten.
Valkuil
Bij een kind dat veel talenten heeft meegekregen is het ogenschijnlijk moeilijk om te constateren of het ‘onderpresteert’. Het is dan namelijk ook heel ‘slim’ in het verzinnen van trucjes om zijn/haar tekortkomingen te compenseren en daardoor is dit moeilijker zichtbaar. Het compenseren van tekortkomingen vraagt echter (onbewuste) aandacht en energie. Deze aandacht en energie kan dan niet gebruikt worden voor het optimaal benutten van de kwaliteiten, waardoor iemand eerder tegen zijn/haar prestatieplafond aanloopt dan nodig is.
Stel: iemand met HBO-capaciteiten zal indien deze talenten niet optimaal benut worden, nog altijd een MBO-niveau kunnen halen. Dit wordt dan als acceptabel gezien en hiermee wil ik ook niet stellen dat zo iemand per definitie minder gelukkig door het leven zal gaan.
Als je echter een hoger niveau kan bereiken, heb je meer en dus betere kansen op succes c.q. een aangenaam leven.
Het is logisch dat er wordt ingegrepen als een kind problemen heeft, denk aan slechter schoolresultaten, faalangst, gebrekkige motoriek etc..
Het is minder voor de hand liggend schijnbaar om kinderen actief te ondersteunen die wel volgens de (school)normen presteren maar feitelijk niet het beste uit zichzelf halen danwel een topprestatie willen leveren.
Enkele overdenkingen
- hierboven noemde ik reeds de HBO-er die ‘slechts’ MBO-niveau haalt en daardoor minder kansen krijgt in het leven
- het is voor elk kind, ongeacht het niveau, even vervelend als het blijft zitten en de vrienden of vriendinnen wel doorgaan
- het is mogelijk voor een dyslecticus om een universitaire graad te halen, maar men kan zich voorstellen hoeveel energie er ‘verloren’ gaat door zijn leeshandicap; energie die eigenlijk voor de studie zelf gebruikt zou kunnen worden waardoor deze minder stresserend zou zijn en wellicht een hoger niveau (baan?) gehaald had kunnen worden
- er wordt vaak veel geïnvesteerd in een sport- of muziekcarrière, maar er wordt vaak vergeten om aandacht te geven aan basisvaardigheden, waardoor men later eerder tegen een plafond aan loopt dan nodig is
- men gunt zijn/haar kind een loopbaan op een hoog c.q. het hoogste niveau of hoopt dat het uw bedrijf gaat voortzetten en wil het daarom zo goed mogelijk op deze carrière voorbereiden
Hoe kan ik weten of mijn kind optimaal gebruik maakt van zijn/haar kwaliteiten?
Dit kunt u doen door het kind te laten testen binnen de kaders die ik op deze website aangeef.
Persoonlijke noot
Als professionele tenniscoach heb ik veel succesvolle jeugdspelers de revue zien passeren, die de hooggestelde verwachtingen niet inlosten. Vaak had ik (intuïtief) reeds vroegtijdig de indruk dat het niet ging lukken ondanks de andere meningen.
Door de kennis die ik inmiddels heb opgedaan, kreeg ik verklaringen van hetgeen ik toen zag en aanvoelde.